Burası gurbet,
Kar yağıyor yine
Üşüyorum, yalnızım.
Kar yağıyor yalnızlığıma
Beyazın sıcaklığı memleketi hatırlatıyor
Ve ısınıyorum…

Ey sevdam,
Ve sevdamı paylaştığım.

Sana ruhumun derinliklerinden bahsedeceğim.
Kucağım şiir dolu geldim insanlığa,
Sesleniyorum yüreğimin ta derinliklerinden,
“Hasretim” diye başlayacak şiirim
Sevmek anahtarıdır erişmenin diye sunacağım söylemimi
Zaten eylemimde sevmek değil midir benim.

Kar yağıyor karanlığa
Betonlar, asfaltlar kar altında kalıyor yine
Yeryüzü beyaza bürünmüş dün gece
Kar tane tane salına salına düşüyor
Saçlarıma, omuzlarıma
Ve kar yağıyor yüreğime.
Hasretle donanıp gurbete geldim geleli
Donuklaştı yüzüm.
Gecenin karanlığında, bembeyaz yollarda,
Hüzün şiirleriyle dolanıp duruyorum
Ve adeta duruluyorum.
Biraz mutluyum, ben bu halimi seviyorum
Boynum bükük, kalbim kırık,
Sevgi büyütmeyi, hasretle yanmayı seviyorum ben.

Ah burası gurbet,
Soğuk kış mevsimi başladı yine,
Kar yağıyor saçlarıma, omuzlarıma bu mevsimde
Ve her kar tanesi bir özlem kurşunudur bilirim
Yeryüzünün beyaza bürünmesi için,
Bu kurşunlarla vurulması gerekir.

Burası gurbet.
Mektup yağıyor sıladan yine
Okuyorum, yalnız değilim
Mektup yağıyor yalnızlığıma
Düşüncelerim ıssız duygular altında kalıyor yine
Beyaz kâğıttan, mürekkep izleri serpilir gözlerime
Yaş damlar hasretime,
Yastığım gözyaşlarımla ıslandı dün gece
Mektuplar birer birer geliyor ellerime, yüreğime.

Burası yüreğimin devleti,
Hasret mevsimi başladı yine
Mektup yağar yüreğime, ellerime bu mevsimde
Ve her mektup bir sevda kurşunudur bilirim
Yüreğimin durulması için,
Bu kurşunlarla vurulması gerekir.

Evet burası gurbet
Yüreğimin devletini düşlediğim beyaz ülke
Belki de düş dünyamın tazelendiği bir rüya.
Ben bu şehirde şimdiki zamanı yaşamıyorum
Geçmiş zamanda, gelecek zamanda dolaşıyorum belki de,
Mevsimlerden geçiyorum, başka bir iklimdeyim
Ve yüreğim üşüyor,
Tut soğuk ellerimi, sars bedenimi
Karlar altında kalmış sığındığım kovuklardan
Sesimi duy
Isıt yüreğimi, üşüyorum.

Şener İŞLEYEN
22/12/1990 Isparta