NAZLI YAR


Küstüm! Ey dostlar kedere küstüm,
Yaralı bağrıma yavrumu bastım,
Eşim yok, dünyadan ümidi kestim,
Gözyaşımı silenim yok nazlı yar.

Yürüdü de gözyaşlarım yürüdü,
Genç ömrüm de dertler ile çürüdü,
İçim yandı, ağzım dilim kurudu,
Bir yudum su verenim yok nazlı yar.

Aylarca bekledim kalkmadı hasta,
Haberim gitmedi ne yâre, dosta,
Gündüz kederliyim, geceler yasta,
Hallerimi bilenim yok nazlı yar.
Şener İŞLEYEN
04/01/1989
Salı, Aralık 08, 2009 tarihinde Unknown tarafından kaydedilmiştir | 1 Yorum »

1 yorum:

Cihan dedi ki... @ 30 Aralık 2009 16:08

Çok kederli ve isyankar bir şiir olmuş :)