Bir daha ısınamayacaksın çocuk,
Soğuyan ellerin uzanamayacak dostluklara!
En azından bir kez olsun geriye bakma fırsatın var…
Çiçeklerle dostluğunun süresini,
sevginden aldığın hazları,
iç güzelliğinle saçtığın ışıkları bir daha gözden geçir!
Haydi dön bak geriye,
Bak son kez şehit babanın seni korumak için hasırla örttüğü pencereye
Ve son kez sarıl babanın, seni önce Allah’a, sonra ona emanet ettiği anana…

Ama… Ne yazık ki
Senin yarınlarına onlar karar veremeyecek.
Belki bir daha nisan gelmeyecek.
Kumlar içine gömülmeyecek çocuk ayakların.
Senden sonra okullardan savaş izleri silinmeyecek.
Sen anılacaksın kitaplarla.
Kan izlerini görmeden, acıları hissetmeden, son bir defa daha sarıl ananın kollarına
Nefes nefese vedalaş çiçeklerle.
Acılar duygularına adım attıkça zaman daralıyor.
En azından gülümse...

Senin acıların;
Saplanırken yüreklerine mutlu yaşayanların,
Sen asla unutulmayacaksın.
Öfkeleri olduğu yerde bırakmak yerine,
Neden savaşıyorlar? Ne istiyorlar senden hiç düşündün mü?
İçlerindeki düşman değil mi onları harekete geçiren!
Biliyorum...
Kendileriyle bile dost olamayanların çılgınlıklarıyla karşı karşıyasın.
Elimden bir şey gelmiyor !
Özünde ölümler ve gözyaşları olan savaşlarla
seni hedef alan düşmanlıklara engel olamıyorum.
Sen çok küçüksün... ve ben seni çok seviyorum!
Korkuya gölge, ağıta malzeme arayanların reçetelerindeki fos duygular yarın bir bir ortaya dökülecek…
Tutkular kan lekeli mürekkeple yazılırken
elleri titreyecek bazılarının.
Gözlerin arkada kalmasın çocuk!
Sofra başında bir lokma ekmeği yemeden,
aç acına gözyaşlarıyla düşerse üzerine anan,
sakın ona gülümsemeyi unutma!

Şu an çıkar kokan savaş tacizleri altında yaşıyor ve Irak pencerelerinde titriyorsun.
Yaşlı suratlara düşen çizgiler senin de peşine düşüyor!
Biliyorum tank namlusunda çiçek yaşamaz...
Savaş sevgi değil acı taşır evlere !
Kan izlerini görmeden, acıları hissetmeden son bir defa daha sarıl ananın kollarına
Nefes nefese...
Ve... Vedalaş çiçeklerle.
Acılar duygularına adım attıkça zaman daralıyor.
Sen yinede sarıl ananın kollarına
Son bir kez daha gülümse
Mutlu olabilmek için.
Ve gülümse
Sana gülenlere inat olsun diye.
Şener İŞLEYEN
02/04/2003