İnsan kendine sarılma ihtiyacı hisseder mi?
Dokunur mu kendine?
Sarar mı?
Dokunulmaya ihtiyacı var insanın. İster fiziksel ister başka türlü.
Var olduğunu bilmeye ihtiyaç duyar. Var mıyım yok muyum?
Hastalık hastası denilen guruptakiler örneğin, sürekli vücutlarının bir yerlerini kontrol ederler, kalbini dinler, nefesini kontrol eder, orasını burasını mıncıklar, nabız kontrolü, sık doktor ziyaretleri…
Var mı yok mu? Hayatta mı değil mi? Eksik mi tam mı?
Varlık insanın mayası.
Var olmak, mevcudiyetini korumak, görünmek, istenmek, arzulanmak, beğenilmek,kafayı kaldırmak, çiğnenmemek, ezilmemek, hep varlık mücadelesi.
Oysa tüm kadim öğretiler aksini söyler dururlar.
Yok et kendini.
Anlaşılması zor bir ikilem.
Son birkaç gündür eski arkadaşlarımla bir aradaydım. Çocuklaştım onların yanında. Bir anlamda aralarında kayboldum. Çok güldüm. Gerçeğin dışına çıktım. Gerçeğin dışı derken, kendi gerçeğimin. Varlık mücadelemin dışına. Oysa oda bir başka gerçeklikti.
Akşam apocalypto’yu yeniden seyrettim.( http://www.imdb.com/title/tt0472043/). Var olmanın korkuyla baş etmenin filmi. Varlık endişesi korkuyla birlikte. Eğer varlık endişeniz devam ediyorsa korku da var. Artık korkuyla yaşamak zorundasınız. Var olanlar ya giderse.
O zaman varlığınızın bir armağan olduğunu yeniden keşfetme zamanı. Sahip olduklarımız başta bedenimiz olmak üzere, sağlık, güzellik, mal, evlat…hepsi armağan.
Bunlar zaten verilmiş. Bir şey verildiyse alınabilir de. Emanet yani. Amaç varlık ve sürdürme endişesi değil, sizde olduğu sürece emanete göz kulak olmak olmalı değil mi?
Bize bu emaneti veren her halde bir amaç gütmüştür. Aldığı zaman da doğru zaman olacaktır. Alacağı zamana kadar da zaten koruma konusunda yardımını esirgemeyecektir.
O bize bu emaneti yüklediğine göre hızlıca bunu fark edip biz de bu emaneti O’na emanet etsek?
Var olma kaygısı yerine zaten varlığımızı, varlığımızın sahibine geri versek, adasak, şükran nişanesi yerine.
İşte buna yok olma diyorlar zannımca. Adı yok olmak sadece. İçine girince asıl var olmak gibi görünüyor.
Sahibi gibi görünmek yerine emanetçi gibi yaşamak daha faydalı gibi görünüyor.
Katılır mısınız bilmem.
Aşk teslim olmak diyelim mi?
Faik Özdengül
fozdengul@gmail.com