ARARSAN BENİ
Yalnızlıktır benim yerim, yatağım
Islak kaldırımlar olur batağım
Tenha mescitlerde başlar yakarışlarım
Ararsan beni
Elleri semada duranlarda bulursun.
En içli ezgileri türküleri severim
Gözü yaşlı mısraları okurum hep
Yosununa hasretim kalpsiz taşların
Ararsan beni
Kalpleri zikirle coşanlarda bulursun.
Rüzgârlar kanatlarımı kırar benim
Döker yapraklarımı gelir hazanım
Siyah bulutlardan boşalır gözyaşlarım
Ararsan beni
Dağlarda şehadete koşanlarda bulursun.
Bahçemde açmış gonca güllerim
Gelmez zamansız öten bülbüllerim
Serapta, hayalde, hep rüyalarımda
Ararsan beni
Geceyi gündüze vuranlarda bulursun.
Gurbet yollarında öldüm öldüm dirildim
Bilmem ne kadar yandım ne kadar piştim
Dağlarda, yollarda, kırda bayırda
Ararsan beni
Sılayı gurbete katanlarda bulursun.
Ayrılık hasretiyle eridim bittim
Kavuşma arzusuyla O’na yöneldim
Namazda, niyazda, tespihte Hû’da
Ararsan beni
Can Muhammed’e yananlarda bulursun.
Zikrim Allah’a, salâtım peygamberine
Fikrim sahibime ve Muhammed’ime
Şükürde, hasrette, özlemde, yasta
Ararsan beni
Dünyayı ahrete satanlarda bulursun.
Şener İŞLEYEN
01.05 1995
0 yorum:
Yorum Gönder